"αντάρτικο πόλεων"

Τον Ιούλιο του 2009 έπειτα από μια εμφάνιση μας στο πανεπιστήμιο της Σάμου, ο Άρης (Νεκτάριος Κορδουμένος), εγκατέλειψε την μπάντα. Η πρώτη σκέψη, μέσα στην γενική παγωμάρα, ήταν να διαλυθεί το σχήμα, αλλά η πίστη σε αυτό που κάνουμε καθώς και η σκέψη πως άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα και μαθαίνουμε να ζούμε με αυτό και να συνεχίζουμε, μας οδήγησαν στην αναζήτηση νέου μέλους. Όχι αντικαταστάτη. Δεν μας ενδιέφερε να βρούμε κάποιον σαν τον Άρη, του οποίου το παίξιμο ήταν πολύ χαρακτηριστικό και η συμβολή του στην ανάπτυξη του ήχου μας , σπουδαία. Αναζητήσαμε μια άλλη πρόταση, με δική της προσωπικότητα και την βρήκαμε στον Κυριάκο.

Την ίδια περίοδο ο socos πρότεινε ένα album, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τόσο στην θεματολογία του (με το "objects in mirror are closer than they appear", έκλεισε ένας κύκλος εσωστρεφούς σκέψης και ανάλυσης), όσο και στον τρόπο παραγωγής και διακίνησης.

Νιώθαμε όλοι την ανάγκη να αντιδράσουμε σε αυτό που επιβάλλεται και αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς δίπλα μας. Σε όλα τα επίπεδα. Δεν είχαμε καμιά ιδέα ότι ο Οκτώβριος του 2011 θα μας βρει σε αυτή την κατάσταση. Ο επίκαιρος χαρακτήρας του album, είναι σε κάποιο βαθμό τυχαίος, δείχνει όμως ότι η σαπίλα κρατεί καιρό τώρα.

Δεν έχουμε να κάνουμε κάποια πρόταση, πέρα από τα αυτονόητα που καταλαβαίνει όποιος αναγνωρίζει τη θέση του στο σύστημα (όποιος θεωρεί τον εαυτό του εκτός συστήματος πλανάται οικτρά!) ούτε και θέλουμε να αφορίσουμε τίποτα.

Πιστεύουμε ότι όλες οι συμπεριφορές είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση. Νιώθουμε όμως ότι έχει χαθεί η ισορροπία ανάμεσα στα στοιχεία που ορίζουν την προσωπική ηθική του καθενός. Βιώνουμε ένα αστικό περιβάλλον τελείως άγνωστο και ταυτόχρονα απόλυτα εχθρικό σε εμάς.

Αναγνωρίζοντας ότι το ατομικό ορίζει και ταυτόχρονα αναιρεί το συλλογικό αναρωτιόμαστε σε πρώτο επίπεδο αν η αντίδραση πρέπει να είναι ατομική η ταξική και σε δεύτερο, ποια θα πρέπει να είναι η αντίδραση αυτή. Το σίγουρο είναι ότι η εικόνα εμφυλίου που είχε η πλατεία συντάγματος την 20η Οκτωβρίου του 2011 μας θλίβει και μας τρομάζει ταυτόχρονα. Στο δε εχθρό, που κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι κοινός, μόνο άλλοθι προσφέρει.

Μάλλον τελικά αυτό που θέλαμε ήταν να σηκώσουμε ψηλά τα κωλοδάχτυλα μας. γνωρίζοντας ότι όσο, και αν προσποιούνται ότι δεν μας βλέπουν τόσο τους ενοχλεί η παρουσία μας. Και εξηγούμαστε:

Έχουμε βαρεθεί όλα τα ανεπάγγελτα κοπρόσκυλα που μας ξεζουμίζουν. Τον κάθε αλήτη που γνωρίζει τις αλητείες των δίπλα του και πορεύεται με αυτή την γνώση ως ασπίδα.

Έχουμε βαρεθεί την αλητεία των αφεντικών.

Έχουμε βαρεθεί την βία που εμφανίζεται ως έκφραση της κάθε μορφής εξουσίας. και στη βία αυτή, μόνο με βία μπορούμε να απαντήσουμε.

Έχουμε βαρεθεί την καλλιέργεια μίσους απ’ όπου κι’ αν προέρχεται και όπου κι’ αν απευθύνεται.

Έχουμε βαρεθεί την απουσία ουσιαστικής, προσωπικής / ατομικής ευθύνης.

Έχουμε βαρεθεί την μια χούφτα δημοσιογράφων που έχουν γνώμη, και γνωρίζουν την απόλυτη αλήθεια επί παντός επιστητού, (από tsunami, γεωλογία και πυρόσβεση, μέχρι τις τακτικές των ανταρτών πόλης) καθώς και την εξουσία που ασκούν.

Έχουμε βαρεθεί τους επαναστάτες της φάπας, τύπου “Ω! τι δράμα” και τα λεύκα πιθήκια που ξεστομίζοντας σεξιστικά και φασιστικά μηνύματα, έχουν κατακλύσει αυτό που λέγεται ελληνική μουσική βιομηχανία. Τα βίντεο, που από μέσο προβολής της εικόνας μιας μπάντας η ενός καλλιτέχνη, έχουν μετατραπεί σε αστείες διαφημίσεις εταιριών κινητής τηλεφωνίας, τσίχλας, φρυγανιάς και κάθε λογής προϊόντος.

Πιο πολύ από όλα έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε φοβισμένους ανθρώπους με σκυμμένα τα κεφάλια.

Για περισσότερη αηδία σας παραπέμπουμε στο “party”. Πιστεύοντας ότι όλοι θα βρείτε κάποιο σημείο να ταυτιστείτε.

Σε τεχνικό επίπεδο το "αντάρτικο πόλεων" ηχογραφήθηκε χωρίς προσθήκες ψηφιακού βάθους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την προσθήκη μεγάλης αμεσότητας στον ήχο των κομματιών. Επιδιώξαμε τα κομμάτια να διατηρούν τον λυρισμό τους, όπου αυτός υπάρχει και ταυτόχρονα την επιθετικότητα τους. Σε αυτό συνέβαλαν οι μόνιμοι συνεργάτες μας, Γιώργος Πρινιωτάκης και Αλέξιος Μπόλπασης.

Στο θέμα της διανομής, αποφασίσαμε ότι ένα τέτοιο έργο, με αυτή την θεματολογία, θα ήταν ανήθικο να πουλιέται. Έπειτα από συνεννόηση με την Puzzlemusik, αποφασίσαμε ότι η καλύτερη διανομή, θα ήταν η δωρεάν προσφορά μέσω προσωπικής σελίδας στο δίκτυο. Έτσι στήσαμε τη σελίδα αυτή, στην οποία δεσμευόμαστε ότι δε θα προβληθεί πλαγίως, ποτέ, τίποτα πέρα από τη δουλειά μας. Το format των κομματιών είναι σε μορφή wav (ποιότητα cd) και όχι σε mp3. Ζητάμε προκαταβολικά συγγνώμη από τους φίλους μας που λόγω ταχύτητας της σύνδεσης τους θα πρέπει να αφιερώσουν πολύ χρόνο για να κατεβάσουν το album, αλλά ελπίζουμε ότι το αποτέλεσμα θα τους αποζημιώσει.

Το "αντάρτικο πόλεων" θα κυκλοφορήσει και σε διπλό βινύλιο (περιορισμένου αριθμού αντιτύπων) μέσα στους πρώτους μήνες του 2012. Η κυκλοφορία αυτή θα έχει καθαρά συλλεκτικό χαρακτήρα και θα πωλείται μόνο σε παραδοσιακά δισκοπωλεία βινυλίου και στις συναυλίες μας. Η δωρεάν ψηφιακή διανομή μέσω της σελίδας μας θα συνεχιστεί κανονικά και μετά την κυκλοφορία του βινυλίου.

Socos & the live project band.          22.10.2011

Το album σε wav

Το album σε mp3